„`html
Nie ulega wątpliwości, że jednym z głównych celów prezydentury Nawrockiego będzie konsekwentne blokowanie inicjatyw rządu Tuska oraz wykorzystywanie prawa weta w każdej możliwej sytuacji. Taki kurs ma doprowadzić do politycznego impasu i przedterminowych wyborów parlamentarnych. Gdy społeczeństwo zauważy całkowitą nieefektywność ekipy Tuska, droga do przejęcia władzy przez obóz prawicy może się otworzyć na nowo.
Postawa Konfederacji wobec nowej sytuacji politycznej
Dotychczas politycy Konfederacji powstrzymywali się przed zacieśnieniem współpracy z PiS, licząc na możliwość przetrwania okresu dominacji Kaczyńskiego i Tuska, by później powalczyć o większy wpływ na rządzenie. Zarówno Mentzen, jak i Bosak są na tyle młodzi, że mogą pozwolić sobie na dłuższe oczekiwanie. Jednak sukces wyborczy Nawrockiego, zamiast przyspieszyć ich start, może oddalić marzenia o władzy na kolejne lata. Jego zwycięstwo najpewniej przyczyniłoby się do wzrostu znaczenia PiS i scementowania pozycji Kaczyńskiego, co oznaczałoby przedłużenie trwania Zjednoczonej Prawicy na scenie politycznej.
Część polityków PiS, którzy jeszcze niedawno w kuluarach zastanawiali się nad przyszłością Kaczyńskiego, obecnie zaczynają doceniać skutki jego decyzji. Stawia się go w roli wizjonera, który postawił na nieznanego szerzej historyka o kontrowersyjnej przeszłości, a mimo to elektorat PiS poparł go w pierwszej turze wyborów prezydenckich.
Zmiana podejścia wśród liderów Konfederacji
Jeśli perspektywa objęcia władzy przez Konfederację zacznie się oddalać, w ugrupowaniu może zwyciężyć przekonanie, że warto wejść do rządu nawet z PiS-em. Decyzja taka będzie jeszcze łatwiejsza, jeżeli PiS nie będzie upierał się przy kandydaturze Mateusza Morawieckiego na premiera, który i tak coraz mocniej angażuje się w działalność międzynarodową kosztem krajowej polityki.
Kierunek ideologiczny nowego rządu
W Prawie i Sprawiedliwości panuje zadowolenie z zakończenia epoki Morawieckiego i odejścia od kursu centrowego. Rosną szanse na przejęcie inicjatywy przez radykalne skrzydło partii, gdzie coraz częściej pojawia się nazwisko Przemysława Czarnka jako kandydata na premiera. Czarnek, były minister edukacji, doskonale odnajduje się w roli lidera ideologicznej ofensywy, cieszy się zaufaniem Kaczyńskiego i ma świetne kontakty z liderami Konfederacji.
Nowa jakość władzy – możliwy duet Czarnek–Mentzen
Popularność radykalnej prawicy potwierdziły wyniki pierwszej tury wyborów prezydenckich, w której Konfederacja oraz Grzegorz Braun zdobyli łącznie ponad 20 procent głosów. Ten wynik dowodzi wzrostu nastrojów narodowo-konserwatywnych w Polsce. Presja ze strony skrajnych ugrupowań może wymusić na PiS jeszcze dalej idące zaostrzenie kursu, a w efekcie powołanie rządu o wyraźnie prawicowym i populistycznym profilu. Rząd taki, przy potencjalnej współpracy z Braunem, byłby wyzwaniem wobec dotychczasowego modelu sprawowania władzy przez ekipę Szydło czy Morawieckiego.
- Dominacja optyki narodowo-konserwatywnej
- Rozwój ideologicznej ofensywy wobec elit III RP, Unii Europejskiej i niezależnych mediów
- Mocne akcentowanie tradycyjnych wartości
Konflikt interesów i wizja przyszłej koalicji
Choć Mentzen mógłby objąć stanowisko wicepremiera i ministra finansów w takim rządzie, na przeszkodzie stanie fundamentalny spór o politykę budżetową i socjalną. Prawo i Sprawiedliwość z pewnością nie zgodzi się na radykalne ograniczanie wydatków socjalnych typu 800+ czy 13. emerytura, co stanowiłoby realizację postulatów Konfederacji. Władze partii preferują kontynuowanie polityki rozdawnictwa socjalnego, a zadaniem mentzena byłoby co najwyżej uproszczenie systemu podatkowego i próba znalezienia środków na sfinansowanie szerokiej polityki socjalnej.
- PiS nie odstąpi od istniejących przywilejów socjalnych
- Konfederacja może zdobyć wpływy, ale nie zrealizuje pełni swoich postulatów ekonomicznych
- Kompromisy polityczne będą nieodzowną częścią takiego układu
W rezultacie potencjalny gabinet PiS oraz Konfederacji – ewentualnie z poparciem Brauna – mógłby przynieść Polsce zarówno głęboką zmianę ideologiczną, jak i kontynuację niektórych fundamentów poprzedniej polityki społecznej. Przyszłość zależeć będzie w dużej mierze od skuteczności działań prezydenta Nawrockiego oraz zdolności PiS i Konfederacji do zawierania strategicznych kompromisów.
„`