Osoby urodzone po 1939 roku rzadko osiągają wiek stu lat. Jakie są tego przyczyny?

„`html

Krzysztof Sulikowski: W wielu rejonach świata długość życia wzrosła ponad dwukrotnie przez ostatnie 200 lat. Najwięcej udało się osiągnąć na początku XX wieku. Nastąpiła jednak stagnacja, co niekoniecznie oznacza, że nie możemy żyć dłużej. Jednak dla osób urodzonych po 1939 i przed 2000 rokiem, perspektywy na dożycie setnych urodzin nie są optymistyczne.

XX wiek jako okres transformacji

XX wiek był wyjątkowy pod wieloma względami. Mimo dwóch wojen światowych, liczba ludzi na świecie zwiększyła się z 1,6 do 6,2 miliarda, a średnia długość życia wzrosła w krajach rozwiniętych z 40-50 do ponad 75 lat. Jak długo potrwa ten trend i czego się możemy spodziewać?

Do poprawy długowieczności przyczyniły się m.in. postępy medycyny, lepsze warunki życia i wzrost zamożności społeczeństw. Istnieje jednak granica, którą zburzyć mogą jedynie nowe naukowe odkrycia czy radykalne zmiany w stylu życia.

Stagnacja w długości życia

Po wielu rewolucyjnych postępach z XIX i początku XX wieku, obecnie odczuwamy zastój. Naukowcy z University of Wisconsin-Madison przeanalizowali tę kwestię i zgodnie ze swoimi badaniami, przyszłe pokolenia mogą doświadczać wolniejszego wzrostu przewidywanej długości życia.

Analiza naukowców z University of Wisconsin-Madison

Badanie opublikowane w „Proceedings of the National Academy of Sciences” wskazuje, że osoby urodzone między 1939 a 2000 mogą doświadczyć wolniejszego wzrostu oczekiwań dotyczących długości życia. Spowolnienie to wynika z wolniejszego tempa poprawy śmiertelności u najmłodszych dzieci. W dużym stopniu udało się zniwelować śmiertelność dzieci, co pozostawia niewiele miejsca na dalsze usprawnienia w tej dziedzinie.

Potencjalne zmiany i przyszłe wyzwania

Analitycy zbierali dane z 23 krajów o wysokich dochodach i niskiej śmiertelności, co pozwala na globalne poszerzenie wiedzy chociażby poprzez brak bariery śmiertelności dzieci. Badacze wskazują, że to, co osiągnięto dzięki przełomom z początku XX wieku, zostało już osiągnięte, a dalsze usprawnienia długowieczności będą wymagały nowych odkryć i zmian stylu życia.

Globalne perspektywy

Nadal istnieją obszary i dziedziny, które potencjalnie mogą poprawić średnią długość życia zarówno lokalnie, jak i globalnie. Jeśli kraje rozwijające się osiągną poziom krajów rozwiniętych, długość życia w tych miejscach znacznie się wydłuży. Stopniowe zmniejszanie śmiertelności na tych terenach znacząco wpłynie na globalną średnią długość życia.

Aby jeszcze bardziej przedłużyć życie, świat musi stawiać na nowe odkrycia naukowe i mniej wyniszczający styl życia. Istnieją nadzieje, że inżynieria genetyczna może przyczynić się do kolejnych przełomów. Chociaż obecnie osiągnięcie życia na poziomie 20 tysięcy lat wydaje się nierealne, przeprogramowanie genów odpowiedzialnych za starzenie się może w przyszłości znacząco wpłynąć na długość życia.

W kontekście długowieczności nasuwa się pytanie: Ile najdłużej może żyć człowiek? Obecnie znana rekordzistka to Jeanne Calment z Francji, która żyła 122 lata i 164 dni. Wśród najstarszych żyjących obecnie ludzi są Inah Canabarro Lucas, mająca 116 lat, oraz John Tinniswood, będący w wieku 113 lat. Długowieczność ma także swoje skutki uboczne w postaci problemów społecznych, takich jak starzejące się społeczeństwa czy zagrożenie przeludnieniem.

„`