Zachowek to instytucja prawa spadkowego, która zapewniając im udział w spadku nawet w sytuacji, gdy zostali pominięci w testamencie. Małżonek, dzieci oraz rodzice spadkodawcy mają prawo do zachowku, co oznacza, że mogą ubiegać się o określoną część majątku, który przysługiwałby im zgodnie z dziedziczeniem ustawowym.
Celem tej instytucji jest uniknięcie sytuacji, w której bliscy zostaliby pozbawieni środków do życia. Obowiązek wypłaty zachowku spoczywa przede wszystkim na osobach. W przypadku, gdy spadkobiercy nie są w stanie pokryć całej należnej kwoty z tytułu zachowku, odpowiedzialność ta przechodzi na.
Zapisobierca windykacyjny to osoba, która na mocy testamentu otrzymuje konkretny składnik majątku, niezależnie od działu spadku. Natomiast osoby obdarowane, nawet jeszcze za życia spadkodawcy, mogą być zobowiązane do wypłaty zachowku, jeśli wartość darowizn znacznie uszczupla wartość spadku.
Proces dochodzenia zachowku rozpoczyna się, gdy uprawniony składa. Jeśli osoba zobowiązana do wypłaty nie chce tego zrobić dobrowolnie, konieczne jest złożenie pozwu w sądzie. W pozwie należy przedstawić uzasadnienie, wartość spadku oraz obliczyć wysokość przysługującego zachowku. Warto pamiętać, że na dochodzenie swoich praw, więc.
Zachowek najczęściej przyjmuje formę pieniężną, chociaż możliwe są inne formy zadośćuczynienia, jeśli obie strony wyrażą na to zgodę. Prawo do zachowku jest precyzyjnie określone przez, który wskazuje grupę osób uprawnionych do tego świadczenia. Zachowek przysługuje przede wszystkim najbliższej rodzinie zmarłego, co obejmuje zstępnych (dzieci i wnuki), małżonka oraz rodziców spadkodawcy.
Należy zaznaczyć, że Kodeks cywilny osoby, które zostały. Wydziedziczenie może nastąpić, jeśli osoba najbliższa postępuje w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego, dopuściła się lub jego bliskich, bądź uporczywie nie dopełniała obowiązków rodzinnych. Ponadto, osoby, które zrzekły się dziedziczenia, zostały uznane za niegodne dziedziczenia lub odrzuciły spadek, również.
Wysokość zachowku zależy od wartości majątku, jaki przysługiłaby danej osobie. Co do zasady jest to połowa udziału spadkowego, jaki należałby się osobie uprawnionej. Jednak w szczególnych przypadkach, takich jak trwała niezdolność do pracy czy niepełnoletność w chwili śmierci spadkodawcy, wysokość zachowku wzrasta do dwóch trzecich udziału.